بهار: اولین فصل از فصل های مناطق معتدل است. در نیمکره شمالی زمین، این فصل منطبق با سه ماه حمل، ثور و جوزا است.

بسیاری از مردم فصل بهار را آغاز زندگی دوباره طبیعت می دانند. در فصل بهار حیواناتی که داری خواب زمستانی هستند از خواب زمستانی بیدار شده و همچنان درختان از خواب زمسناتی هوشیار شده و رشد متو قف شده را در بهار دوباره آغاز می کنند.

فصل بهار فصل گل و جوانه است. درختان از پس زمستان سرد شکوفه می دهند و بوسیله زنبورها گرده افشانی می کنند. حیوانات نیز در این فصل شروع به تولید مثل می کنند.

فصل بهار که شروع آن با روییدن چمن ها با شکوفه سبز شدن درختان و گیاهان و شکفتن گلها همراه می باشد با معتدل شدن هوا در این فصل کشت و کار شروع می شود یعنی فصلی که مدت شب و روز آن مساوی هوای آن معتدل و مطبوع طبیعت زیبا و قشنگ که هر انسانی را به شادی و خوشحالی باز می دارد و دهقان کشت گندم زار و باغبان از تماشای رشد کاشت گیاهان خود لذت می برد.

در ثور و جوزا که این دو ماه هم از فصل بهار است آرام آرام هوا رو به گرمی رفته، میوه های درختان بخصوص گیلاس، زردآلو پخته یا می رسند و ما آدمیان علاوه بر زیبایی های گفته شده ازخوردن میوه ها و نعمت های خدا استفاده می بریم همواره تشکر و سپاس گزاری می کنیم و سر تعظیم و احترام فرود می آوریم. از عبادت و انجام نماز و روزه و سایر دستوراتی که بوسیله پیغمبران برای آسایش ما بندگان فرموده کوتاهی نکرده و نخواهیم کرد.

در فصل بهار باران های بهاری می بارد، دشت و صحرا سبز و زیبا برای چرای دام ها آماده می شود و همزمان یخ کوه ها بر اثر گرم شدن هوا آب می شود و دریاها، جوی ها، نهرها برای آبیاری طغیان می کنند و تالاب ها، جهیل و کول ها برای شنای پرندگان آبی پر از آب می شوند.

فصل بهار نیز فصل پاک کاری و تازه کردن طبیعت از آشغال ها است و مردم با تمدن اکثریت کشور های دنیا برایشان عرف و عادت شده است که روزهای هفته اول فصل بهار با کار های حشر نهال شانی، گل و گیاه شانی در باغ، باغچه، جاده و احاط حویلی ها و هم به پاک کاری جوی و جویچه ها و نهرهای شهر و دهات خود را از وجود گل و لای، خس و خاشاک رها شده زیر برف زمستانی تمیز و مرتب می کنند.

خداوند دگرگونی هر پدیده ای در عالم را به دست انسان قرار داده و هم بهبود محیط زیست با ارده انسان انجام می شود. انسان اگر بخواهد در وضعیت شهر بهبود ایجاد کند، در کشور و زندگی خود، تحول ایجاد کند، باید تحول را از خود آغاز کند.

تحول اخلاقی بهداشتی، تحول درونی و فکری، رفتن به سوی صفا و انسانیت که این تحول ها، سعادت انسان ها را تضمین می کند.