نوشته شده در 21 اردیبهشت 1404، ساعت 06:31

خودآگاهی

خودآگاهی

🔹خودآ‌گاهی

ذهن آگاهی یکی از مهارت‌های اساسی در بهبود سلامت جسمی و روانی است. ذهن آگاهی به معنای حضور در لحظه حال و آگاهی از تمام تجربیات لحظه حال بدون تلاش برای تغییر یا کنترل آنهاست. یکی از حوزه‌هایی که ذهن آگاهی در آن کاربرد بسیار گسترده‌ای دارد حوزه فرزندپروری است. شاید تمرین زیر به شما کمک کند به صورت عملی، ذهن آگاهی را در ارتباط با فرزندتان تمرین کنید:

یکی از تعاملات روزمره‌ای را که با فرزندتان دارید انتخاب کنید؛ نظیر مسواک زدن، رفتن به مدرسه، قصه‌خوانی قبل از خواب، غذا خوردن. قصد کنید در یک محدوده زمانی مشخص، مثلا در طی یک هفته، به هنگام انجام چنین تعاملی با فرزندتان کاملا حضور داشته باشید. به این ترتیب که تا جایی که می‌توانید در حین این تعامل توجه خود را به ارتباطتان با فرزندتان معطوف کنید. به چهره او نگاه کنید، با دقت به تمام گفته‌هایش گوش کنید، حالات چهره و بدنش را نگاه کنید و به احساس درونی‌تان به هنگام انجام این فعالیت به همراه فرزندتان توجه کنید. به محض اینکه حس کردید ذهنتان از تعامل دور شده و درگیر کارهای روزانه، کار، برنامه آخر هفته یا هرچیز دیگری شده است آگاهانه و دوباره ذهن خود را به ارتباط این لحظه برگردانید. به خودتان یادآوری کنید که کل روز را برای فکر کردن به این موارد وقت دارید، پس الان به ارتباط با فرزندتان بازگردید. ترجیحا در این زمان تلویزیون، موبایل، کامپیوتر، روزنامه، کتاب، دفتر یادداشت های روزانه، .... را کنار بگذارید.

فقط شما و فرزندتان!



خودآگاهی

عمومی
21 اردیبهشت 1404، ساعت 06:31۲۰ دقیقه مطالعه
خودآگاهی

🔹خودآ‌گاهی

ذهن آگاهی یکی از مهارت‌های اساسی در بهبود سلامت جسمی و روانی است. ذهن آگاهی به معنای حضور در لحظه حال و آگاهی از تمام تجربیات لحظه حال بدون تلاش برای تغییر یا کنترل آنهاست. یکی از حوزه‌هایی که ذهن آگاهی در آن کاربرد بسیار گسترده‌ای دارد حوزه فرزندپروری است. شاید تمرین زیر به شما کمک کند به صورت عملی، ذهن آگاهی را در ارتباط با فرزندتان تمرین کنید:

یکی از تعاملات روزمره‌ای را که با فرزندتان دارید انتخاب کنید؛ نظیر مسواک زدن، رفتن به مدرسه، قصه‌خوانی قبل از خواب، غذا خوردن. قصد کنید در یک محدوده زمانی مشخص، مثلا در طی یک هفته، به هنگام انجام چنین تعاملی با فرزندتان کاملا حضور داشته باشید. به این ترتیب که تا جایی که می‌توانید در حین این تعامل توجه خود را به ارتباطتان با فرزندتان معطوف کنید. به چهره او نگاه کنید، با دقت به تمام گفته‌هایش گوش کنید، حالات چهره و بدنش را نگاه کنید و به احساس درونی‌تان به هنگام انجام این فعالیت به همراه فرزندتان توجه کنید. به محض اینکه حس کردید ذهنتان از تعامل دور شده و درگیر کارهای روزانه، کار، برنامه آخر هفته یا هرچیز دیگری شده است آگاهانه و دوباره ذهن خود را به ارتباط این لحظه برگردانید. به خودتان یادآوری کنید که کل روز را برای فکر کردن به این موارد وقت دارید، پس الان به ارتباط با فرزندتان بازگردید. ترجیحا در این زمان تلویزیون، موبایل، کامپیوتر، روزنامه، کتاب، دفتر یادداشت های روزانه، .... را کنار بگذارید.

فقط شما و فرزندتان!